سال ۸۲ بود. درست می‌شود ۲۰ سال. عمری است به هر حال. آن زمان دانشجوی دکتری بود. دستیار فرامرز رفیع‌پور. و گل سرسبد گروه جامعه‌شناسی. پر انرژی، و در عین حال آرام. در کلاس مبانی جامعه‌شناسی که شاید مهم‌ترین درس گروه بود و فقط خود رفیع‌پور آن را درس می‌داد، نفر دوم کلاس بود. بعدتر، استاد درس مهم دیگرمان شد: تکنیک‌های خاص تحقیق و روش.

بیانیه اعتراضی دانشجویان و دانش‌آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه بهشتی نسبت به قطع همکاری با استاد احمد شکرچی به امضای ۵۰ نفر رسید.