پروژه ایرانی
: 31 مردادماه سالروز تولد زنده‌یاد هوشنگ سیحون است. مردی که او را با آثار بسیار مشهورش به عنوان پدر معماری مدرن ایران می‌شناسیم.
شاید تولد سیحون در خانه‌ای اهل ذوق و هنر بی‌تاثیر در آینده درخشانش نبوده باشد زیرا پدر بزرگش میرزا عبدالله فراهانی، از پیشگامان موسیقی سنتی ایران بود که به پدر موسیقی سنتی ایران معروف بود. مادرش هم از نوازندگان چیره‌دست تار و سه‌تار بود.
پس از تحصیلش در دانشگاه تهران، به دعوت آندره گدار برای ادامه تحصیل به پاریس رفت و تا دکترای هنر تحصیلش را ادامه داد. وقتی به ایران بازگشت، اولین اثرش در حدود 25 سالگی، یادبود آرامگاه بوعلی سینا در همدان بود که به زیبایی طراحی کرد. او علاوه بر اینکه عضو شورای ملی باستان‌شناسی، شورای عالی شهرسازی، شورای مرکزی تمام دانشگاه‌های ایران و کمیته بین‌المللی ایکوموس Icomos(وابسته به یونسکو) بود، 15 سال مسئولیت مرمت آثار تاریخی ایران را هم برعهده داشته است.
در ایران سمت‌ها و فعالیت‌های متنوعی در زمینه تحصیلاتش داشت. وی سعی می‌کرد در طراحی آثارش، از مفاهیم موجود در آن بنا استفاده کند؛ مثلا برای طراحی یادبودهای مشاهیر، از فعالیت و تفکرات آنها هم در طراحی الهام می‌گرفت.
خود او درباره معماری کارهایش می‌گوید: «راهی را که من در معماری پیش گرفته‌ام به طور خلاصه و به صورت فهرست ذکر می‌کنم. در معماری، قبل از هر چیز علاقه دارم منطق را همیشه در نظر داشته باشم. هیچ‌گاه هیچ چیز نباید بی‌منطق در معماری به کار برود، حتی کوچکترین خط و کم‌ترین نقطه بایستی دلیل و معنی مخصوص به خود داشته باشد و مخصوصاً از فانتزی‌های بی‌معنی و بی‌مغز گریزانم. حقیقت بایستی عریان و بی‌پرده در معماری خودنمایی کند ولو اگر گاهی اوقات زننده باشد، اطمینان دارم که حقیقت همیشه زیبایی و لطف مخصوص به خود را خواهد داشت. یک معمار خوب باید مثل یک شعر عالی ساده، سهل و ممتنع باشد. از شلوغی و درهم و برهمی بی‌اندازه گریزانم. نقشه ساده همیشه زود خوانده می‌شود و اشخاص را گمراه نمی‌کند. طرح نقشه یک ساختمان مثل حل یک مسئله است. باید همیشه ساده‌ترین راه حل را در نظر گرفت و از راه‌های پیچ در پیچ صرف نظر کرد.»
اینجا به صورت فهرست‌وار تعدادی از آثار معروف این هنرمند را نام می‌بریم. تعدادی از آنها بناهای مشاهیر و جاذبه‌ها هستند و تعدادی هم بناهای شهری:
آرامگاه ابوعلی سینا در همدان، سال 1330: طرح این بنا از روی قدیمی‌ترین بنای تاریخ‌دار دوره اسلامی، یعنی گنبد قابوس الهام گرفته شده و باغچه و حوض‌های اطراف از طرح ایرانی استفاده شده است.
آرامگاه کمال الملک در نیشابور، سال 1337: قوس‌های این بنا از تاق‌های چهاربخش که در معماری گذشته ما فراوان است، الهام گرفته شده و با ظاهری متفاوت و هندسه پیچیده به اجرا درآمده.
آرامگاه خیام در نیشابور، سال 1338: بنای آرامگاه خیام تلفیقی از معماری مدرن و سنتی است و سیحون سعی کرده ابعاد شخصیتی منجم، ریاضی‌دان و ادیب بودن خیّام را در آن پیاده کند.
آرامگاه نادرشاه افشار در مشهد، سال 1342: گفته شده برای ساخت آن از سنگ خارای منطقه کوهسنگی معروف به هر کاره (که در مشهد وجود دارد و بسیار مقاوم است) استفاده شده تا نشان‌دهنده شخصیت با صلابت نادرشاه باشد.
بازسازی و طراحی آرامگاه فردوسی در توس بر پایه طرح پیشین، سال 1347: بنای آرامگاه فردوسی که سال 1313 طراحی شده بود، به دلیل عدم بررسی‌های لازم، نشست پیدا کرده بود و نیاز به بازسازی و طراحی دوباره داشت.
بنای موزه توس، سال 1347
ساختمان بانک سپه در تهران، سال 1347: بنای ساختمان مرکزی بانک سپه از معماری آپادانا و اصیل ایرانی الهام گرفته شده و سقف 9 متری و ستون‌های بلند آن، شکوه خاصی ایجاد کرده‌اند.
مقبره عباس میرزا و بعضی دولتمردان قاجار
مرکز فرهنگی یزد
سازمان نقشه برداری کل کشور
کارخانه نخ‌ریسی کوروس اخوان
کارخانه آرد مرشدی
سینما آسیا
سینما سانترال
کارخانه کانادا درای (زمزم فعلی) در تهران و اهواز
گزارشگر : سهیلا صدیقی
