منیزیم؛ اکسیر جدید قرن بیست و یکم یا یک شیادی دیگر؟!

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، هشتگ منیزیم بیش از یک میلیارد بازدید در TikTok دارد و مردم همچنان در مورد این ماده معدنی که احساسات مضطرب آنها را ریشه کن می‌کند، هیاهو می‌کنند.

این اولین بار نیست که مردم امیدوارند که یک ویتامین یا مکمل بتواند یکی از مشکلات سلامت روان را برطرف کند. در دهه 1950، روان‌پزشکان به طور ناموفق تلاش کردند اسکیزوفرنی و روان‌پریشی را با انواع نیاسین، یکی از انواع ویتامین های خانواده ویتامین B، درمان کنند. لینوس پاولینگ شیمیدان به طور گسترده اعتقاد بی‌اعتبار خود را مبنی بر اینکه دوزهای بالای ویتامین C می‌تواند بیماری‌های مختلف را درمان کند، تبلیغ می‌کرد و خودش حدود 18000 میلی‌گرم از این ویتامین را در روز مصرف می‌کرد؛ در حالی که پزشکان می‌گویند مقدار مناسب مصرف این ویتامین روزانه 75 تا 90 میلی‌گرم است.

با وجود آنچه در مورد ویتامین سی و ویتامین بی تجربه شده است، منیزیم ممکن است نسبت به سایر مدهای ویتامینی نویدبخش‌تر باشد. بدن برای عملکرد خوب به منیزیم نیاز دارد، این ماده معدنی نقش های مهمی در بدن و مغز دارد. شواهد جالبی وجود دارد که نشان می‌دهد منیزیم ممکن است، علائم افسردگی یا اضطراب را در برخی افراد کاهش دهد.

بخصوص در زمان هایی که فشار زیادی برای درمان های سریع مشکلات سلامت وجود دارد، برای اکثر مردم امتحان کردن منیزیم نسبتاً بی‌ضرر است. اما پریشانی‌های روانی پیچیده است و معمولاً ناشی از عوامل متعدد و پیچیده است. اصرار زیاد به این که منیزیم می‌تواند به صورت معجزه‌آسایی احوالات فرد را تغییر دهد، می تواند با احساس سرخوردگی همراه باشد.

تحقیقات در مورد منیزیم و اضطراب چه می‌گوید؟

لوئیز دای، استاد دانشکده علوم غذایی و تغذیه در دانشگاه لیدز، می‌گوید: تقریبا نیمی از آمریکایی‌ها کمتر از میزان توصیه‌شده منیزیم را از رژیم غذایی خود دریافت می‌کنند. مقدار توصیه شده برای اکثر بزرگسالان بسته به سن و جنس بین 300 تا 400 میلی گرم است و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دریافت منیزیم بیشتر می‌تواند برای میزان اضطرابی که افراد می‌گویند احساس می‌کنند، مفید باشد.

در یک مقاله مروری از دای و همکارانش، چهار مورد از هشت مطالعه اخیر در مورد منیزیم اثرات مثبتی بر اضطراب نشان دادند. یک کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 2018 در کلینیک‌های مراقبت‌های اولیه سرپایی نشان داد که افراد دارای علائم افسردگی خفیف تا متوسط پس از مصرف منیزیم احساس بهتری داشتند. اما این مطالعه برچسب باز بود، به این معنی که مردم می‌دانستند چه چیزی مصرف می‌کنند و زمانی که انتظارات افراد بر احساس آنها تأثیر می‌گذارد کاملا ممکن است که آنچه می‌گویند با آنچه که در صورت عدم اطلاع از مصرف دارو می گفتند و احساس می‌کردند، متفاوت باشد.

چگونه منیزیم ممکن است به اضطراب یا افسردگی کمک کند؟

کیتی هولتون، متخصص علوم اعصاب تغذیه در دانشگاه آمریکایی، می‌گوید: «ما چیزهای زیادی در مورد نحوه عملکرد منیزیم در بدن می‌دانیم. به نظر می‌رسد منیزیم یک اثر آرام‌بخش کلی دارد. ممکن است با جلوگیری از تحریک بیش از حد از طریق یک انتقال دهنده عصبی به نام گلوتامات، پاسخ‌های استرس را مهار کند. مصرف بیش از حد گلوتامات می‌تواند فرآیندهای مغز را مختل کند و با چندین بیماری روانی مرتبط است. منیزیم برای ساخت آنزیم‌هایی که سروتونین و ملاتونین ایجاد می‌کنند، مفید است و همچنین تصور می‌شود که با تنظیم بیان پروتئین مهمی به نام فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز یا BDNF که به انعطاف‌پذیری نورون‌ها، یادگیری و حافظه کمک می‌کند، به عنوان یک محافظ عصبی ایفای نقش کند.»

با این وجود برای درک درست اثرات منیزیم به تحقیقات بیشتری نیاز است. هنوز مشخص نیست که افراد به چه دوزی نیاز دارند تا احساس بهتری داشته باشند، یا اینکه چگونه در برابر سایر مداخلات مانند دارو درمانی و درمان شناختی رفتاری عمل می کنند. همچنین هنوز مشخص نیست که آیا منیزیم به عنوان یک درمان اضطراب برای کسانی که کمبود این ماده معدنی را دارند مفید است یا در کسانی که به صورت طبیعنی کمبودی از این لحاظ ندارند هم به همین صورت عمل می کند.

چگونه می توانم مصرف منیزیم را افزایش دهم؟

افرادی که دارای شرایط خاص پزشکی هستند یا داروهای دیگر مصرف می‌کنند، نباید مکمل‌های منیزیم مصرف کنند، بنابراین قبل از مصرف هر مکمل جدید – و به خصوص قبل از قطع هر داروی دیگری – با پزشک مشورت کنید. یکی از دلایل جذابیت ویتامین‌ها این است که مردم اغلب مداخلات طبیعی را به مداخلات مصنوعی ترجیح می‌دهند، به خصوص برای بیماری‌های روانی.

اما از مصرف داروهای تجویز شده مانند داروهای ضد افسردگی به نفع ویتامین‌ها خودداری می‌کنند.

اگر می‌خواهید ببینید منیزیم چه تأثیری بر شما می‌گذارد، هولتون می‌گوید که او مردم را تشویق می‌کند که ابتدا منیزیم بیشتری را در رژیم غذایی خود امتحان کنند. غذاهایی مانند دانه‌ها، آجیل، ماهی قزل‌آلا، غلات کامل، سیب زمینی، لوبیاها، سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج و چغندر سوئیسی و میوه‌هایی مانند آووکادو و موز همگی سرشار از منیزیم هستند.

برای مسیر مکمل، دای اشکال خاصی از این ماده معدنی را توصیه کرد: سیترات منیزیم، نمک‌های لاکتات یا پیدولات، و شکل‌های کلات منیزیم، که بیش از سایرین در دسترس زیستی هستند می‌توانند مفید باشد. توجه به این نکته مهم است که مکمل‌ها توسط سازمان غذا و دارو به صورت دقیق بررسی و کنترل نمی‌شوند، اگرچه مارک‌هایی که توسط سازمان غیرانتفاعی US Pharmacopeia تأیید شده‌اند از نظر کیفیت و دوز بررسی می‌شوند.

بهتر است به منیزیم به عنوان ابزاری در جعبه ابزار بزرگتر فکر کنید. امیلی تارلتون، استادیار علوم بهداشتی در دانشگاه ایالتی ورمونت می‌گوید: «در تحقیقات ما روشن شده است که منیزیم مانند هر مداخله دیگری، برای همه کارساز نیست. بسیاری از کاستی‌های دیگر وجود دارد که ممکن است عملکرد ذهنی را مختل کند و پرداختن به یکی از آن‌ها در صورتی که موارد دیگر فراموش شوند یا تاثیر به سزایی داشته باشند می‌تواند نتایج گمراه کننده‌ای به همراه داشته باشد.»

آیا اضافه کردن منیزیم به رژیم غذایی من مضراتی دارد؟

وعده یک تغییر بنیادیین در وضعیت روانی افرادی که ناملایمات جدی را تجربه می‌کنند، می‌تواند گمراه کننده باشد. مکمل‌های منیزیم در فروشگاه TikTok فروخته می‌شوند، بنابر این بسیاری از آنچه در مورد آنها گفته می‌شود ناشی از تبلیغات است و می تواند واقعا به آن خوبی و تاثیر گذاری که می‌گویند، نباشد.

فیلسوف روانپزشکی جیک جکسون می‌گوید که افراد مبتلا به بیماری‌های روانی دائماً با نظرات و بحث‌های متناقضی در مورد چگونگی بهتر کردن زندگی خود علارغم شرایطی مانند اضطراب یا افسردگی روبرو هستند، وضعیتی که او آن را «محور معرفتی» می‌نامد. این احساسات به پریشانی‌ای که در حال حاضر تجربه می‌کنند می‌افزاید و می‌تواند منجر به «احساس اخلاقی ناکافی و تحت فشار بودن برای انجام کار درست بدون جهت روشن » ختم شود. تلاش دائمی برای پیدا کردن بهترین کار ممکن است خسته کننده باشد و منجر به این شود که افراد هر کجا را که نگاه می‌کنند با توصیه‌هایی برای بهبود وضعیت سلامت خود رو به رو شوند که می تواند خسته کننده باشد.

منیزیم کم خطر است، بنابراین تلاش برای خوردن بیشتر غذاهای حاوی منیزیم یا آزمایش مکمل با حمایت پزشک برای اکثر افراد خوب است. دریافت مواد مغذی بیشتر از رژیم غذایی معمولی احتمالاً باعث می‌شود، بیشتر افراد احساس بهتری داشته باشند، بنابراین منیزیم را می‌توان امتحان کرد، اگر نتیجه‌ای که انتظارش را داشتید نگرفتید هم با خودتان مهربان باشید، اتفاق عجیبی نیافتاده است.

دای می‌گوید: «با توجه به اهمیت منیزیم در بدن، مشاهده فواید مشخص پس از مصرف منیزیم ممکن است تعجب آور نباشد.» با این حال، منیزیم را نباید به عنوان یک مولکول معجزه آسا دید که قادر به حل هر مشکلی است.