کاشف حرف «ه» چه کسی است؟

 

کنتراست های ملایم در کنار سایه های محو وضعیتی رقم زده است که مخاطب برای دریافت و درک زیبایی شناسی حرکت دست هنرمند به آثار تا جایی که امکان دارد نزدیک شود، همین رویارویی با آثار در کمترین فاصله سبب می شود که پوشش رنگی لباس مخاطب در حین تماشای آثار، آینه وار در بخشی از اثر بازتاب پیدا کند و پیوستگی مخاطب و اثر هنرمند به کمپوزیسیون نهایی اثر بدل می شود.

 

حرف «ه» در این نمایشگاه نیز بنا به سنت آثار متاخر استاد شیرازی عنصر تکرار شونده مجموعه نمایشگاه است. «ه» در تداوم آثار هنرمند توانسته است به کاراکتری بدل شود که می تواند در رویکردی تاویل گرایانه فارغ از فرم با ۲ چشمی خیره به مخاطب به اثر معنا ببخشد. کاراکتر «ه» می تواند حرف آخر «خنده» باشد یا «آه». گاهی از لابه لای دیگر حروف «هیاهو» به پا می کند و «هلهله» می‌کشد و گاهی به یکباره «هیس» می شود و سکوت می کند؛ «ه» حرفی است که مخاطب در مواجهه با اثر می تواند برایش واژه بسازد و اینجا در رویارویی با فرم، معنا به دست مخاطب می افتد.

 

استاد شیرازی هنرمندی است که هر از چندگاهی از دریای نستعلیق، مروارید جدیدی کشف می‌کند و روبروی مخاطبش قرار می دهد، دقیقا آنجا که همه تصور می کنند نستعلیق پایان یافته است، فرمی تازه به میان می آورد. او را می توان نقطه مقابل هنرمندانی دانست که تصور می کردند تنها با دگرگون کردن سنت می توان هم عصر هنر مدرن شد.

 

استاد شیرازی ثابت کرد که می توان روی ریشه تنومند خوشنویسی کلاسیک با وفاداری سنت پیشینیان نگاه معاصر رقم زد. او برای نسل جوانِ تشنه ایده های نو، ایستگاهی مطمئن است؛ پشت سرش را تا میرعماد می‌توان دید و افق روبرویش مسدود نیست، روی ریل این ایستگاه می توان تا بی نهایت جلو رفت.

 

استاد شیرازی در این سالیان نشان داده است علیرغم هنرمندانی که سنت را در مقابل مدرنیته باخته اند می توان روی سنت مفتخر ایستاد و به زبان هنر معاصر جهان با مخاطب گفتگو برقرار کرد.

استاد شیراری هنرمند پیشکسوت عرصه هنرهای تجسمی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره این نمایشگاه گفت: من همیشه تلاش کردم که آثار متفاوتی را در نمایشگاه‌هایم ارائه کنم؛ این تفاوت می تواند در اندازه قلم، سایزهای مختلف تابلو و همچنین متریال باشد.

 

وی افزود: برای خلق این آثار از ماده رزین، رنگ اکریلیک، اکولین و پیگمنت استفاده کردم که در این فرم نو، تجربه ای تازه برایم محسوب می شد. رزین ماده ای دو جزیی است و پس از اینکه فعل و انفعالات شیمیایی در آن اتفاق افتاد خودش را می گیرد؛ بر همین اساس رزین حرکت می کند و سیال است و محدودیت هایی را در کار ایجاد می کند؛ بنابراین هنرمند باید روی ظرفیت ها متمرکز شود تا بتواند از امکان های آن بهره ببرد و از محدودیت ها فاصله بگیرد.

 

وی با اشاره به استقبال جوانان از این آثار گفت: پیش‌بینی می‌کنم که این مجموعه آثار با نسل جوان ارتباط خوبی برقرار کند. در مراسم افتتاحیه استقبال بی نظیری از نمایشگاه شد و نسل جوان به شدت این کارها رو دوست داشت و برق را در چشمان آنها حین تماشای آثار می دیدم.در آینده این متریال و این شیوه در فضای هنرهای تجسمی کشور به صورت گسترده ای استفاده خواهد شد.

 

این هنرمند نام آشنای عرصه هنرهای تجسمی درخصوص ادامه این رویکرد جدید خود گفت: من تا جایی که احساس کنم این متریال و این فرم ظرفیت دارد آن را ادامه خواهم داد و اگر حس کنم که کسل کننده و خسته کننده است بلافاصله این فضا را ترک می کنم. تجربه زیسته من در زندگی شخصی ام نیز چنین بوده است؛ بارها مهاجرت کردم و به عبارتی تغییر و تحول بخش جدانشدنی زندگی من است.

 

نمایشگاه آثار نقاشیخط «استاد علی شیرازی» ۱۱ آبان افتتاح شد و تا ۲۵ آبان در گالری آرگون آرت به نشانی تهران، میدان آرژانتین، ضلع جنوب غربی، پلاک ۲۲، ساختمان صهبا، طبقه سـوم برپاست. گالری روزهای شنبه تعطیل است.