غریب‌ آبادی: اقدام ایران علیه رژیم صهیونیستی مطابق موازین حقوق بین‌الملل بود

 

غریب‌آبادی افزود: وقتی رژیم صهیونیستی مرتکب این تجاوز شد، شاهد نشست شورای امنیت بودیم ولی متاسفانه کشورهای غربی مثل انگلیس، آمریکا و فرانسه حتی این تجاوز آشکار به اماکن دیپلماتیک ایران را محکوم نکردند. ما معاهدات و کنوانسیون‌های بین‌المللی را در این رابطه داریم و اقدام ایران یک اقدام کاملا مشروع تحت منشور ملل متحد و مطابق با موازین حقوق بین‌الملل است.

 

وی تصریح کرد: از لحاظ حقوقی، سازمان‌های ببن‌المللی و نهادهای حقوق بشری در جایگاهی نیستند که این اقدام را ناقض حقوق و مقرارت بین‌المللی بدانند. نهادهای حقوق بشری باید به جنایت‌هایی که رژیم صهیونیستی بیش از ۶ ماه در غزه انجام می دهد، بپردازند ولی متاسفانه شاهد کوچکترین اقدام این نهادها نبودیم. بیش از ۱۱۰ هزار مجروح و شهید جنگ رژیم صهیونیستی در غزه به جا گذاشته، صدها هزار ساختمان و زیرساخت تخریب شده، انواع جنایات را این رژیم مرتکب شده، ولی هنوز شاهد تشکیل یک جلسه اضطراری شورای حقوق بشر درباره این جنایات نبودیم. 

 

دبیر ستاد حقوق بشر با اشاره به سیاهه جنایات رژیم اسرائیل، تصریح کرد: اگر قرار به واکنش سازوکارهای حقوق بشری باشد، باید به جنایت‌های رژیم نامشروع صهیونیستی از زمان پیدایش این رژیم منحوس پرداخته شود. بیش از ۷ دهه گذشته رژیم اسرائیل مرتکب جنایت‌های بیشماری شده است. از همان روزهای اول طوفان الاقصی این رژیم تمامی جنایاتی که در زمره رسیدگی حقوق کیفری قرار می‌گیرد را علیه مردم غزه مرتکب شده است. جنایت علیه بشریت، جنایت تجاوز و جنایت جنگی، نسل‌زدایی و نسل‌کشی، پاکسازی قومی و نژادی، تمامی این جنایات را در همان هفته اول مرتکب شده است.

 

وی گفت: در جنایت جنگی و پاکسازی نژادی و قومی، اصلا نیاز نیست قتل عام یک قوم یا نژاد و یا یک ملت صورت گیرد؛ در اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی یا اساسنامه رم، یکی از مصادیق پاکسازی نژادی و قومی، محروم کردن یک ملت از دسترسی به آب، غذا و دارو است که در زمره نسل‌کشی قرار می‌گیرد. برخی از جنایات این رژیم چند ماه بعد تازه آشکار شد، مثل جنایتی که در بیمارستان‌ غزه مرتکب شدند؛ تجاوز به زنان و دختران که بعدا آشکار شد و بسیاری جنایات دیگر.

 

غریب‌آبادی با تاکید بر اینکه ما با یک رژیم کاملا وحشی و جنایتکار مواجه‌ایم، عنوان کرد: درباره رژیم صهیونیستی حتی نمی‌توان صحبت از حقوق بشر کرد. حامیان غربی رژیم صهیونیستی با حمایت‌های خود بسیار این رژیم را گستاخ کردند و هم حقوق بشر را خالی از محتوا کردند. اگر تا ۶ ماه قبل می‌توانستیم از حمایت و ارتقای حقوق بشر صحبت کنیم الان دیگر آبرویی برای مجامع حقوق بشری و حامیان این رژیم جنایتکار باقی نمانده که از حقوق بشر بگویند و علیه وضعیت حقوق بشر کشورهای مستقل صحبت کنند.

 

معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه تاکید کرد: الان با عدم اقدام سازوکارهای حقوق بشری علیه رژیم جنایتکار صهیونیستی مواجه‌ایم! در سایه بی اقدامی علیه این رژیم در بیش از ۶ ماه گذشته، افکار عمومی بین المللی منتظر یک اقدام جدی از سوی نهادهای بین‌المللی بوده است ولی اکنون این انتظار تبدیل به ناامیدی از سازمان‌های بین‌المللی شده است. اینکه جمهوری اسلامی از حق مشروع خود استفاده کرد، مطمئنم بسیاری از ملت‌های آزاده جهان از این اقدام خشنودند.

 

وی ادامه داد: ما جنگ طلب نیستیم؛ ولی اگر تحت تجاوز قرار بگیریم حتی اگر به اماکن دیپلماتیک کشورمان باشد، جمهوری اسلامی ایران قاطعانه پاسخ خواهد داد، حداقل پس از انقلاب اسلامی این ثابت شده است. نه نظام جمهوری اسلامی ایران و نه مردم غیور کشورمان که غرور ملی دارند چنین رفتارهای گستاخانه‌ای را علیه سرداران و ماموران دیپلماتیک‌شان تحمل نخواهند کرد.

 

غریب‌آبادی اذعان کرد: مردم ایران منتظر چنین اقدام تلافی ‌جویانه‌ای بودند، همانند وضعیتی مه در جریان ترور سردار شهید حاج قاسم سلیمانی هم مردم ما انتظار پاسخ قاطعانه به رژیم آمریکا داشتند. در قضیه حمله رژیم صهیونیستی به اماکن دیپلماتیک ایران، پس از اینکه مقام معظم رهبری قاطعانه فرمودند رژیم صهیونیستی تنبیه خواهد شد، این واژه تنبیه شدن بسیار واژه سنگینی است و باید در قلمرو اشغالی خودش این رژیم را گوشمالی می‌دادیم نه به اهدافش در کشورهای ثالث. اینجا از بحث بازدارندگی هم باید خارج شویم چون اینجا بحث دفاع و هم پاسخ فعالانه مطرح است برای دفاع و حفاظت از منافع و امنیت ملی.

 

غریب آبادی از جنبه حقوقی نیز این بحث را مورد توجه قرار داد و گفت: ما درخصوص اقدامات علیه رژیم صهیونیستی نیازی به اقدامات حقوقی نداریم چون این رژیم اصلا حقوق بین‌الملل و حقوق بشر را نمی شناسد. اما با این وجود، از لحاظ حقوقی ماده ۵۱ منشور ملل متحد اجازه می‌دهد به هر کشوری که تحت تجاوز مسلحانه قرار بگیرد تا قبل از اینکه شورای امنیت اقداماتی را برای حفظ صلح و امنیت انجام بدهد، دست به دفاع و اقدام مشروع بزند.

 

دبیر ستاد حقوق بشر افزود: اینجا دو نکته وجود دارد؛ اول اینکه شورای امنیت اقدامی نکرده؛ پس اقدام ایران در زمره دفاع مشروع است. چرا؟ چون تعرض به خاک جمهوری اسلامی ایران است. در عرف حقوق بین‌الملل، اماکن دیپلماتیک و کنسولی جز خاک آن کشور محسوب می‌شوند. اگر در سفارت یا اماکن دیپلماتیک یک کشور اتفاقی بیافتد مثلا یک گروهک تروریستی حمله کند به یک سفارتخانه، اگر سفیر یا سرکنسول اجازه به پلیس ندهد، حتی پلیس آن محل حق ورود به سفارتخانه را ندارد چون خاک آن کشور محسوب می‌شود.

 

غریب‌آبادی درخصوص اینکه برخی تحلیلگران می‌گویند این قضیه قلمرو و خاک کشور بودن سفارتخانه جنبه عرفی دارد نه علمی، بیان کرد: متاسفانه برخی از افراد چنین تحلبل‌های غلطی ارائه می‌کنند؛ در جریان طوفان الاقصی نیز برخی می‌گفتند رژیم صهیونیستی حق دفاع مشروع دارد! در حالی که ما با وضعیت دو دولت مواجه نیستیم با یک رژیم اشغالگر و متجاوز مواجه‌ایم و یک ملت تحت اشغال و حقوق بین‌الملل در چنین شرایطی حق دفاع مشروع برای رژیم اشغالگر قائل نمی‌شود.

 

وی ادامه داد: در قضیه حمله به کنسولگری ایران نیز بحث عرف وقتی مطرح می‌شود باید بدانیم عرف بخشی از حقوق بین‌الملل و از منابع آن است. در این اقدام برخی‌ از رسانه‌ها از تاکتیک‌های خبری سواستفاده کردند.

 

دبیر ستاد حقوق بشر ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران در پاسخ خود اهداف نظامی را هدف قرار داد و به هیچ وجه اهداف غیرنظامی را مد نظر نداشت. جمهوری اسلامی ایران و نیروهای مسلح ما اهداف خود را بسیار با دقت انتخاب کردند و هیچ حمله‌ای به اماکن غیرنظامی، از جمله بیمارستان‌ها و مدارس و حتی اماکن اقتصادی و پرجمعیت صورت نگرفت. این مفهومش این نیست که ایران از واکنش دیگران نسبت به این اقدام تلافی‌جویانه نگران بود، بلکه جمهوری اسلامی ایران یک مدل اخلاق‌مدارانه و انسانی و اسلامی از عمل به مسئولیت‌های خود به حقوق بین الملل و استیفای حقوق خود در این زمینه نشان داد. ایران مثل رژیم صهیونیستی نیست، حمله به اهداف غیرنظامی و زنان و کودکان کاری است که فقط از عهده رژیم اشغالگر صهیونیستی بر می‌آید.

 

دبیر ستاد حقوق بشر همچنین درخصوص تحت فشار گذاشتن دولت‌ها از سوی مردم برای پایان دادن به جنایات رژیم صسونیستی، گفت: افکار عمومی دنیا و مردم بی‌گناه فلسطین از دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی ناامید شدند، اما ما شاهد شکل‌گیری یک سرمایه عظیم به نام افکار عمومی بین‌المللی هستی؛ اینجا دیگر مذهب، مرز، قلمرو جغرافیایی و قاره نمی‌شناسد، از هر نژاد و مذهب و منطقه جغرافیایی مردم در حمایت از غزه به خیابان‌ها آمدند. در ابتدا موضع‌گیری‌ها محدود به ایران و چند کشور اسلامی بود، ولی بعد مقامات کشورهای غربی هم موضع‌گیری کردند نه به خاطر حمایت از حقوق بشر و مردم فلسطین بلکه تحت فشار افکار عمومی و این فشارها رژیم صهیونیستی را منزوی‌تر کرده است.

 

وی در پایان گفت: اگر قرار است رژیم صهیونیستی سر جای خودش بنشیند، دو اقدام کلیدی لازم است؛ اول همین مقاومت و ایستادگی مردم و نیروهای مقاومت است و دوم، فشار افکار عمومی بین‌المللی. یک نکته کلیدی دیگر نیز مطرح است که اگر با حمله این رژیم صهیونیستی برخود نمی‌شد، بیشتر گستاخ‌تر می‌شد در تعرض به منافع و امنیت ایران و حتی کشورهای دیگر. این پیام بسیار مهمی است. اقدام جمهوری اسلامی کاملا مشروع و تحت منشور ملل متحد است، اما همزمان ما نباید از اقدامات سیاسی سیاسی و حقوقی غافل شویم از جمله پیگیری جنایت این رژیم در مجامع بین‌المللی و پیگیری‌های حقوقی و قضایی.