در سال 1320 متفقین ایران را اشغال کردند و همزمان با حضور آنان قحطی عظیمی کشور فرا گرفت و آسمان نیز درهای خود به روی مردم قحطی زده بست و برای مدتی باران نبارید. اینجا بود که یکی از مراجع برجسته آن زمان به درخواست مردم، راه حلی خاص را برای حل مشکل نباریدن باران برگزید که سبب حل مشکل و تعجب انگلیسی‌های اشغالگر شد.

احادیث و روایاتی در مورد علل گسترش خشکسالی و نباریدن باران و ارتباط آن با رفتار گروه خاصی از جامعه از آن دست موضوعات حساسیت برانگیزی است که باید به آن با دقت نگاه کرد.