هزینه تولید هر لیتر بنزین در ایران در سال ۱۴۰۲ حدود ۱۴ هزار تومان بوده است، اما چرا این عدد همچنان به طور قابل توجهی پایینتر از قیمت واقعی بنزین در بازار است؟ در حالی که دولت با چالشهای اقتصادی و ناترازی انرژی مواجه است، سوال اینجاست که آیا زمان اصلاح قیمتها فرا رسیده یا همچنان باید به سیاستهای یارانهای ادامه داد؟
حسینعلی حاجی دلیگانی، عضو کمیسیون اصل ۹۰ درخصوص واردات سوخت اظهار داشت: در گازوییل و بنزین باید واردات داشته باشیم که تا پایان سال ۵ میلیارد دلار خواهد بود، البته ممکن است این رقم بیشتر شود.
دبیر کل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش از ناترازی روزانه ۸ تا ۱۴ میلیون لیتر بنزین در ایران خبر داد و گفت: بنزین وارداتی لیتری ۳۸هزار تومان برای ایران تمام میشود.
شاید اشاره به مسعود پزشکیان که خود او نیز در گرداب مدعیان دلسوزِ کشور و حکومت گرفتار شده بود، خالی از لطف نباشد. همانطور که خود پزشکیان اعلام کرد در جریان ثبتنام انتخابات مجلس دوازدهم، ابتدا صلاحیت او را به دلیل عدم التزام به اسلام رد کردند.
سخنگوی ستاد بودجه سازمان برنامه و بودجه گفت: اگر رییس جمهور محترم در زمان ارایه بودجه به مجلس درباره نرخ ٨ هزار تومانی صحبت کردند به معنای اعمال این نرخ در بودجه نیست.
مدیرمسئول سابق روزنامه جوان، تاکید کرد: آقای پزشکیان باید مراقبت نماید این نهال نوپا (وفاق) در ذهن مردم به معنای تفاهم بر سر تقسیم قدرت معنا نشود و او به خاطر دادن چند کرسی به جریان رقیب ایثارگر شناخته نشود. این فهم و ادراک همان تحریف وفاق است.
مصطفی میرسلیم، نماینده مجلس و عضو مجمع تشخیص، در روزهای اخیر با پیشنهاد افزایش قیمت بنزین باز هم نسخه دیگری برای اقتصاد ایران پیچید. این در حالی است که به نظر میرسد مسئولان کشور قبل از این نسخهپیچیها باید پاسخگوی سوخت بالای موتورهای بهکاررفته در خودروهای داخلی باشند.
مدیرعامل شرکت ملی پخش فراوردههای نفتی گفت: اعداد و ارقامی که برای کارتهای سوخت مطرح میشود، واقعیت ندارد و اصلا منطقی نیست که شخصی بخواهد تا ۲۰ میلیون تومان برای کارت سوخت هزینه کند.