پروژه ایران
: کتاب «هیاهوی زمان» اثر جولین بارنز، زندگی پر فراز و نشیب دیمیتری شوستاکوویچ، آهنگساز مطرح روس را در عصر استبدادزده حکومت استالین بر شوروی سابق روایت می‌کند.
او در مقدمه کتاب خود تاکید کرده که در روسیه استالینی یافتن حقیقت کار دشواری بود چه رسد به حفظ آن؛ بنابراین با توجه به جو امنیتی حاکم بر این کشور، یافتن اطلاعات دقیق و معتبر درخصوص زندگی این نابغه موسیقی بسیار دشوار بود.
این کتاب با ترجمه پیمان خاکسار و توسط نشر چشمه روانه بازار شده است.
در بخش‌هایی از این کتاب می‌خوانیم:
«تقدیر؛ این فقط لغت قلنبه‌سلمبه‌ای بود برای چیزی که هیچ کارش نمی‌توانستی بکنی. وقتی زندگی به تو می‌گفت «و به این ترتیب» سر تکان می‌دادی و اسمش را می‌گذاشتی تقدیر. و به این ترتیب تقدیرش این بود که اسمش بشود دمیتری دمیتریویچ. هیچ کارش نمی‌شد کرد. طبیعتاً غسل تعمیدش را به یاد نمی‌آورد ولی دلیلی هم نداشت که به اصالت داستان شک کند. کل خانواده جمع شد دور یک تشت سیار پُر از آب در اتاق کار پدر مقدس. کشیش آمد و از والدینش پرسید که برای نورسیده‌شان چه اسمی در نظر گرفته‌اند. گفتند یاروسلاو. یاروسلاو؟ کشیش خوشش نیامده بود. گفت یاروسلاو اصلاً اسم مرسومی نیست. گفت بچه‌هایی را که اسم غیرعادی دارند در مدرسه اذیت و مسخره می‌کنند: نه، نه، نباید اسم بچه را بگذارید یاروسلاو. پدر و مادرش از این مخالفت صریح رنجیدند اما نخواستند به روی کشیش بیاورند. پرسیدند خودتان چه اسمی پیشنهاد می‌کنید؟ کشیش گفت یک اسم معمولی روش بگذارید، دمیتری مثلاً. پدرش گفت اسم خودش هم دمیتری است و یاروسلاو دمیتریویچ خیلی خوش‌آهنگ‌تر است از دمیتری دمیتریویچ. اما کشیش موافق نبود و به این ترتیب او شد دمیتری دمیتریویچ.»
گزارشگر : سهیلا صدیقی
# تگ ها
