«نبودنت» نشست پایانی روز هفتم جشنواره فجر شد

در این نشست کاوه سجادی حسینی تهیه کننده و کارگردان، علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری، شیوا سرمست، فرید سجادی حسینی، سینا رازقی بازیگران حضور داشتند.

در ابتدای این نشست کاوه‌ سجادی‌حسینی تهیه‌کننده و کارگردان درباره این فیلم گفت: طرح فیلمنامه «نبودنت» را صادق خوشحال سال ۱۳۹۵ برایم تعریف کرد تا این که سال ۱۴۰۰ توانستیم آن را به مرحله تولید برسانیم.
وی افزود: هر چقدر درام درونی باشد و در روابط انسانی بچرخد، برای من جذاب‌‌تر است و چالش‌هایش درگیرم می‌کند.
فرید سجادی حسینی بازیگر این فیلم بیان کرد: از همان زمان که کاوه درگیر این فیلمنامه شد، من هم در جریان بودم‌ و می‌دیدم که چقدر به لحاظ روحی و کاری درگیر این پروژه است. دو-سه سال است که کاوه این فیلم را ساخته و بالاخره امشب اکران شد.

کارگردان فیلم سینمایی «نبودنت» مطرح کرد: «نبودنت» از جمله مستقل‌ترین فیلم‌های این دوره از جشنواره است و از پروانه ساخت گرفته تا نمایش و… تنها بودم و هیچ ارگانی پشت این اثر نیست.

وی با اشاره به محور اصلی قصه توضیح داد: در همه کارهایم، مسئله مهاجرت همواره مطرح بوده است. زمانی که فقدان در زندگی مطرح شود، کسالت و رخوت کاراکترها را به دنبال خودش می‌آورد.

سجادی‌حسینی درباره نسخه نهایی فیلم عنوان کرد: چند سکانس را مجبور شدیم حذف کنیم و در نسخه جشنواره جای آن سکانس‌ها خالی بود. به همین دلیل، به احتمال زیاد برای اکران عمومی، این چند بخش را ترمیم کنیم.

وی اضافه کرد: از نظر من، فیلم ریتم مناسبی دارد؛ چون درام درونی است و به‌طبع این ریتم درونی ممکن است برای برخی آرام باشد.

علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری درباره این پروژه ذکر کرد: در دوربین‌های ما چیزی به اسم جی‌پی‌اس لرزشگیر وجود ندارد. طبق تعامل من و کارگردان به این نتیجه رسیدیم که دوربین کاراکتر داشته باشد و به نوعی روایت کند و خود دوربین جستجوگر بوده است.

کارگردان «نبودنت» در بخش دیگر این نشست گفت: این نوع حرکت دوربین در ابتدا پیشنهاد خود علیرضا برازنده بود و پس از صحبت‌هایش من هم این ریسک را قبول کردم. این تجربه گیج‌ بودن دوربین برای ما جذاب بود.

شیوا سرمست بازیگر ابن فیلم سینمایی خاطرنشان کرد: از این که با ما نشستید و فیلم را دیدید ممنون هستم و امیدوارم این اثر را دوست داشته باشید. «نبودنت» دومین همکاری من و کاوه سجادی‌حسینی بود.

وی افزود: در ابتدا قرار بود کاراکتر پروانه را بازی کنم و پس از مدتی تصمیم بر این شد که شیرین را بازی کنم. شیرین زنی ۵۰ ساله بود و زمانی که نقش آن را ایفا می‌کردم ۳۲ ساله بودم. چالش تفاوت سن و مادر بودن نکاتی بود که با آن دست و پنجه نرم می‌کردم.

سینا رازقی دیگر بازیگر «نبودنت» از تجربه حضور خود گفت: لحظه‌ای که اینجا در کنار شما بنشینم، همیشه تخیل من بود. از ۱۰ سالگی در مشهد کار تئاتر می‌کنم و اینجا همیشه برای من اعجاب‌انگیز بوده است‌. متاسفانه کمی حضور بزرگان در این جشنواره کمرنگ شده است.

وی افزود: من و هم‌نسلانم مخاطب ژانر موسیقی رپ هستیم و «نبودنت» یکی از آثاری است که به این دغدغه مهم پرداخته است. تمامی شعرهای رپ که در فیلم تماشا کردید را خودم‌ نوشتم‌ و این اثر مشقی برایم بود. اکنون دوست دارم کار در رپ را ادامه دهم.

این بازیگر ادامه داد: من کار تئاتر را از مشهد آغاز کردم و همیشه در جشنواره فیلم فجر برای این که بتوانم فیلم ببینم در صف‌های طولانی می‌ایستادم. حتی یادم است زمانی که بازیگران به مشهد می‌آمدند ما دم هتل آن‌ها می‌رفتیم تا یک لحظه آن‌ها را ببینیم.
برازنده درباره نوع فیلمبرداری و استفاده از فِلِر گفت: اصولا دوربین‌هایی که ما با آن‌ها کار می‌کنیم، برای نزدیک شدن به حافظه بصری ما یعنی نگاتیو، بافتی را اضافه می‌کند. به هر حال، ما به اقتضای داستان به دوربین فِلِر اضافه کردیم.

کارگردان فیلم «نبودنت» نیز در پاسخ به این پرسش توضیح داد: فضای این فیلم و قصه ما، ابری و پر از دود و غبار بود. تلاش کردیم که از جنبه تصویر و شارپی دوربین به بافت سینمایی نزدیک شویم. من دوست دارم از ویدیو بودن فیلم فرار کنم و آثارم به حالت نگاتیوی باشد.

وی افزود: کاوه آفاق هم اینجا بود ولی کاری برایش پیش آمد و سلام گرمی هم خدمت شما ابلاغ کرد. کاوه چندین بار موسیقی ساخت و مدام روی آن نظر می‌دادیم تا به نتیجه دلخواه برسیم. آهنگسازی این فیلم، یکی از طولانی‌ترین بخش‌ها بود. کاوه آفاق خواننده است و «نبودنت» اولین اثر سینمایی او در مقام آهنگسازی است.

سجادی‌حسینی تاکید کرد: اگر این فیلم را بخواهم مجدد بسازم، بی‌شک به همین منوال خواهم ساخت‌. تمامی پلان‌ها در فیلم به اندازه است و سکانس خواب هم لازم بوده است‌.

کاوه سجادی حسینی در پایان تصریح کرد: به یک قصه می‌توان از زوایای مختلف پرداخت و قصه تلاش و عشق کاراکتر مرضیه را ما تماشا کردیم. پافشاری مرضیه از ابتدا تا انتها روایت ما در این فیلم بوده است. باید بگویم که خانم سحر دولتشاهی بازیگر نقش مرضیه در صحنه به شدت همراه بود. همین قصه را اگر به فیلمساز دیگر بدهیم، قطعا به شکل دیگری خواهد ساخت‌. در پایان نیز از تمام عوامل فیلم خود تشکر می‌کنم که در طول مسیر سخت همراه من بودند.