در صندلی‌های خود فرو رفته، غرق در سکوت، گویی حتی نفس هم نمی‌کشند، خیره‌ شده‌اند به نقطه مقابل و در حالی که انگشتان نوازنده روی کلاویه می‌رقصد، تک تک حرکات انگشت او را روی ساز دنبال می‌کنند.