اگر از شما بپرسند محل تولد ماکارونی کجاست؟ احتمال زیاد جواب شما ایتالیا باشد اما باید بگوییم این پاسخ غلط است و محل تولد ماکارونی در واقع چین است!

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، ماکارونی یکی از گونه‌های پاستا است. این ماده خوراکی بیشتر در کارخانجات به صورت خشک تولید شده و پیش از خوردن جوشانده می‌شود. معنا و شکل ماکارونی در هر کشور یا منطقه تفاوت دارد. در ژاپن بیشتر به گونه‌ای پاستا گفته می‌شود که شکل ظاهری آن به صورت میله‌ای کوتاه سوراخ‌دار یا به شکل صدف یا طرح‌های گوناگون دیگر است. در ایتالیا ماکارونی اشاره به نوعی پاستا به شکل میله‌ای سوراخ‌دار کوتاه است. به زبان انگلیسی، ماکارونی به معنای نوعی پاستای میله مانند کوتاه و سوراخ دار است، اما در بین ایتالیایی– آمریکایی‌ها در سراسر فیلادلفیا و نیویورک، ماکارونی واژه‌ای است که به همه گونه‌های «پاستا» اشاره دارد.
 
در برخی از منابع تاریخی از جمله کتابچه‌ای که از سوی موسسه ملی ماکارونی آمریکا منتشر شده، روایت شده است که ابداع ماکارونی برای اولین بار توسط یک دوشیزه چینی صورت گرفته است.
 
داستان از این قرار است که گویا روزی این دوشیزه چینی مشغول تهیه خمیر نان بوده و درحین کار با یک ملوان ایتالیایی مشغول گفت و گو می‌شود و تمرکز خود را برروی کارش از دست  می‌دهد.
 
در این حین، خمیر از ظرف به روی میز ریخته و به صورت رشته‌رشته از میز آویزان می‌شود و  با تابش آفتاب بر روی رشته‌ها به سرعت خشک می‌شوند و تقریبا به شکلی در می‌آیند که امروزه رشته‌های آش و ماکارونی و امثال آن وجود دارند.
 
جالب این است که این ملوان ایتالیایی اسپاگتی نام داشته و اسم ایتالیایی اسپاگتی از نام وی اخذ شده است.
این دو نفر تصمیم می‌گیرند که اطلاعات و نحوه به وجود آمدن رشته‌ها را نزد خود مخفی نگه دارند. آن‌ها داخل کشتی، رشته‌ها را در آبگوشت جوشان می‌پزند و و با مصرف رشته‌های پخته شده، می‌یابند که به چه خوراکی خوشمزه و جالبی دست پیدا کرده‌اند.
 
بدین ترتیب بعد از این که تولید ماکارونی، برحسب تصادف کشف شد،  آقای اسپاگتی پس از بازگشت به ایتالیا به فکر خوشمزه کردن و مغذی کردن این رشته‌ها افتاد و موجب شد ایتالیا به عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده این نوع غذای گندمی مطبوع تلقی شده و بعدها به عنوان منشاء این خوراکی شهرتی جهانی پیدا کند.
 
ماکارونی در ایران
 
اولین کارگاه تولید ماکارونی‌سازی در ایران سال ۱۳۱۳ با نام «لوبل»، با دستگاهی ابتدایی و ساده شروع به فعالیت کرد، تولید روزانه این کارگاه که حدود ۲۰ تا ۳۰ کیلوگرم بود، منحصراً مورد مصرف سفارتخانه‌ها و کنسول‌گری‌های خارجی و معدود افراد ایرانی که در ارتباط با این مراکز بودند، می‌گردید. شاید به همین خاطر به ماکارونی «رشته فرنگی» نیز گفته می‌شود، در حقیقت ماکارونی در آن زمان یک فراورده غذایی فانتزی به‌شمار می‌آمد. واحد تولیدی «ایتا ماکارون» و سپس «پارس ماکارون» اولین واحدهای تولید ماکارونی در ایران بودند. در سال ۱۳۵۶ اولین کارخانه تولید ماکارونی در ایران با نام «ماکارونی سمیرا» با دستگاه‌های پیشرفته‌تر شروع به فعالیت کرد. مصرف ماکارونی در نقاط مختلف ایران با توجه به تأثیرات برخی مسائل متفاوت است. به عنوان مثال در شمال ایران، نسبت به سایر مناطق تمایل به مصرف ماکارونی کمتر است. قبل از اتمام جنگ ایران و عراق، هنوز وابستگی واردات ماکارونی در کشور وجود داشت به‌طوری‌که عمده سهم بازار ماکارونی در دست شرکت‌های خارجی بود. تا اینکه اولین کارخانه تولید ماکارونی صنعتی در سال ۱۳۷۴ در ایران آغاز به کار کرد.
 
امروزه در ایران بیش از پنج کارخانه عظیم تولید ماکارونی فعالیت می‌کنند.