دروازه‌بان؛ خبری از منجی نبود

علیرضا بیرانوند در دومین حضور فیکسش در جام ملت‌های آسیا، نمایش کاملا متوسطی داشت. امیدگل نشان می‌دهد که حریفان به اندازه زدن 5.41گل، روی دروازه ایران موقعیت ساختند و بیرانوند هم 7 گل خورد. بیرانوند در جریان مسابقات 19 مهار شوت هم داشت که مهم‌ترین درخشش او به مهار 2 پنالتی مربوط می‌شود.

 

مدافعان کناری؛ روزگار کاملا معمولی

رامین رضاییان بعد از مصدومیت صادق محرمی، دیگر جانشینی در این تورنمنت نداشت. رامین هم در خلق موقعیت، با 9 پاس‌کلیدی و هم در عملکردهای دفاعی (25)، جزو 3 بازیکن برتر تیم ملی بود. صادق محرمی هم با وجود نمایش قابل قبولی که در شروع این رقابت‌ها داشت، اما با مصدومیت زودهنگام، دور حذفی این مسابقات را از دست داد. 

 

در سمت چپ خط دفاعی رقابت بین احسان حاج‌صفی و میلاد محمدی بود. کاپیتان تیم ملی در این تورنمنت 5 مرتبه با پاس‌های کلیدی موقعیت ساخت که هیچ کدام منجر به گل نشد. احسان 24 مرتبه هم با عملکردهای دفاعی، خطر را از روی دروازه ایران دور کرد تا در کل تورنمنت بدی را پشت سر نگذاشته باشد. میلاد محمدی هم یکی از 4 بازیکنی بود که برای ایران پاس گل داد.

 

دفاع میانی؛ سیبل انتقادات

ایران به جز بازی با هنگ‌کنگ، در تمامی مسابقات این تورنمنت حداقل یک گل خورد. در این تورنمنت، شجاع 46 مرتبه و کنعانی‌زادگان هم 41 دفع خطر داشتند. خلیل‌زاده یک گل هم زد و کنعانی‌زادگان پنالتی مهم مقابل ژاپن را گرفت. البته کنعانی‌زادگان خودش هم در بازی با امارات مرتکب خطای پنالتی شده بود. در هر حال، با ثبت فقط یک کلین‌شیت در 6 مسابقه، قلب دفاعی تیم ملی یکی از پست‌هایی بود که متحمل انتقادات زیادی شد. مجید حسینی و روزبه چشمی هم در این جام در خط دفاعی بازی کردند. چشمی بخاطر پر کردن آفساید و اشتباهی که در ادامه منجر به اخراج طارمی در بازی با سوریه شده بود هم نتوانست رضایت‌ها را جلب کند. مصدومیت هم مانع از ادامه حضور مجید حسینی در این تورنمنت شد و او بعد از ورود به زمین در دقیقه 44 بازی با فلسطین به جای شجاع خلیل‌زاده که مصدوم شده بود، 65 دقیقه هم مقابل هنگ‌کنگ بازی کرد.

 

هافبک میانی؛ با حضور بهترین بازیکن تیم

سعید عزت‌اللهی به جز بازی دوم مقابل هنگ‌کنگ که جایش را به روزبه چشمی داده بود تا استراحت کند، در هر 5 بازی دیگر حاضر بود. عزت‌اللهی بعد از بیرانوند، بیشترین دقایق حضور در زمین را هم داشت. شماره 6 ایران با 11 شوت، چهارمین بازیکن تیم در تهدید دروازه حریفان بود که البته فقط 2 شوتش در چارچوب جای داشت. عزت‌اللهی 34 خطر هم از دروازه تیم ملی دور کرد. در این تورنمنت معمولا سامان قدوس زوج دفاعی عزت‌اللهی را تشکیل می‌داد. بازیکنی که در هر 6 مسابقه در ترکیب اصلی تیم جای داشت و در نهایت هم بهترین بازیکن تیم شد. قدوس بالاترین نمره متریکا، بیشترین لمس توپ و خلاق‌ترین بازیکن تیم را به نام خود ثبت کرد که جانشینی در اسکواد لیست نداشت. در دو بازی هم قدوس پشت مهاجم قرار گرفت تا فرصت به امید ابراهیمی برسد. بازیکنی که 3 مرتبه هم به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد و برای کنترل ضدحملات حریف در ترکیب قرار می‌گرفت.

هافبک‌های کناری؛ محل درخشش ستاره‌های آبی

سمت چپ خط حمله تیم ملی، محل درخشش بازیکن‌ها بود. ایران جام را با مهدی قایدی شروع کرد که با 2 گل و 2 پاس‌کلیدی، حسابی دلبری کرد. در ادامه فرصت بازی به محمد محبی رسید و او هم علاوه بر یک گل مهم به ژاپن، در نبردهای هوایی خیلی به کار تیم ملی آمد. سمت راست خط حمله به علیرضا جهانبخش سپرده شده بود. بازیکنی که 2 پنالتی مهم را در جریان بازی گل کرد و 10 مرتبه با پاس‌های کلیدی موقعیت ساخت. مهدی ترابی و علی قلی‌زاده هم تعویضی‌های هافبک کناری بودند که خیلی صحنه ماندگاری در این تورنمنت نداشتند.

 

خط حمله؛ گل بزن و انتقاد بشنو!

ایران جام را با گل زودهنگام کریم انصاری‌فرد شروع کرد. این تنها شوت کریم در این جام بود و در ادامه در 3 بازی دیگر حاضر بود که بیشتر نقش کنترل‌کننده بازی و کمک در نبردهای هوایی را داشت. مهاجم اول ایران، سردار آزمون بود که بدون احتساب پنالتی‌ها، بیشترین موقعیت (امید گل 2.86) را در بین تمامی بازیکنان حاضر در این تورنمنت به دست آورد. حاصل این موقعیت‌ها، ثبت 2 گل به نام سردار بود. او بیشتر از بقیه بازیکنان تیم ملی، پاس‌گل (3) هم داد. مهدی طارمی هم معمولا یک خط عقب‌تر از او، بازی می‌کرد. بازیکنی که با وجود زدن 3 گل، درخشش همیشگی را در ترکیب تیم ملی نداشت. شهریار مغانلو و رضا اسدی هم فرصتی کوتاهی برای بازی در این تورنمنت پیدا کردند که حاصلی نداشت.