به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، تداوم رکود دربازار مسکن به گونهای شده است که انگار هیچ چشماندازی برای بهبود این وضع وجود ندارد.
به گفته بسیاری از کارشناسان، دولت رئیسی تلاش میکند تا اولا از طریق منابع بانکی و ثانیا از طریق قیمتگذاری بر مصالح ساختمانی اصلی مانند سیمان و فولاد و احتمالا حتی خارج کردن این شرکتها از بورس کالا، به منابع مالی دست یابد.
درهمین زمینه رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور امروز اعلام کرده است که دولت با اینکه ۱۰۰ همت برای ساخت مسکن به لایحه بودجه سال آتی تحمیل شود، مخالف است.
داوود منظور در توضیحات خود گفته است که قطعا مسکن برای دولت یکی از اهداف اساسی به شمار میرود و یکی از راهبردهای دولت بحث مسکن است. رئیس جمهور دائما بر این موضوع تاکید دارد اما این بدان معنا نیست که برای ساخت مسکن از منابع بودجه عمومی استفاده شود.
وی ادامه داد: برای تامین مالی مسکن راهکارهای مختلفی وجود دارد. از طریق بازار مالی و آورده مردم میتوان منابع مالی ساخت مسکن را تامین کرد. دولت با منابع خود نباید مسکن بسازد بلکه باید نقش پشتیبانی را داشته باشد.
به گفته منظور، ما با این که ۱۰۰ همت سقف بودجه برای ساخت مسکن بالا برود مخالف هستیم. این میزان تامین مالی برای ساخت مسکن فراتر از ظرفیت دولت است.
گرانی مصالح ساختمانی کلید خورد
از سوی دیگر فرشید پورحاجت دبیر کانون سراسری انبوهسازان به خبرآنلاین از افزایش قیمت مصالح ساختمانی خبر داده و گفته است: امروز براساس آنچه که رصد کردیم، طی ۱۰، ۱۵ روز گذشته مصالح ساختمانی با افزایش قیمت مواجه شدند.
پورحاجت افزود: شاید بخشی از این موضوع هم برمیگردد به مسایلی که در رابطه با گاز وجود دارد. دو نهاده سیمان و فولاد، امروز تقریبا به یک نقطه ثبات قیمتی رسیدند؛ هر چند که امروز بحث افزایش هزینههای باربری را هم داریم.
وی عنوان کرد: مسکن هم یک کالای کاملا تولیدی است و نهادههای تولید، تاثیر مستقیم روی افزایش قیمت میگذارد. بر این اساس، افزایش قیمت به عنوان بازیگر اصلی در کشور وجود دارد.
دبیر کانون سراسری انبوهسازان با بیان این که در کشوری که به راحتی اعلام میکنیم ۴۰ درصد تورم وجود دارد، به طور قطع این ۴۰ درصد تورم تاثیر خود را روی تمام بازارها میگذارد، خاطرنشان کرد: کمااینکه در سال آینده هم تورم در اقتصاد ما بازیگر اصلی است و متاسفانه اقداماتی هم که تا به امروز انجام شده، منتج به کاهش تورم نشده است و یا اساسا اگر کاهشی هم صورت گرفته، چشمگیر نبوده است.