وقتی برای اولین بار شریک عاطفی جدید دوستی را ملاقات می‌کنم، شدیداً می‌خواهم او را دوست داشته باشم. من امیدوارم که آنها به طور کلی دوست‌داشتی باشند - نه فقط به خاطر من؛ بلکه به خاطر دوستم! وقتی مردم با کسی که بدبخت است، قرار می‌گذارند، این بد بختی می‌تواند زندگی آنها را خراب کند.

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، تحقیقات نشان می‌دهد که مردم اغلب شبیه افرادی می‌شوند که زمان زیادی را با آنها می‌گذرانند. حتی غریبه‌ها تمایل دارند حرکات و عبارات یکدیگر را تقلید کنند و مطالعات نشان داده است که ضربان قلب دوستان، آشنایان و عاشقان یا امواج مغزی اغلب با هم هماهنگ می‌شوند. تحقیقات نشان داده است که زوج‌های عاشق، هم‌زمانی که برای اولین بار با هم قرار ملاقات می‌کنند و هم در طول زمان، شبیه یک دیگر می‌شوند.

اولگا استاوروا، استاد روانشناسی در دانشگاه لوبک می‌گوید: « تحقیقات نشان داده است که زوج‌ها در ویژگی‌های مختلف مانند شخصیت، سبک زندگی، فعالیت‌های روزانه، ورزش، تغذیه، اوقات فراغت و همچنین رفاه شبیه یک دیگر می‌شوند. بنابراین اگر دو نفر قرار ملاقات بگذارند و به هم شباهت بیشتری داشته باشند، چه کسی بیشتر شبیه چه کسی می‌شود؟ در مقاله‌ای که اخیراً توسط استاورووا نوشته شده است و در مجله علوم روان‌شناسی اجتماعی و شخصیت‌شناسی منتشر شده است، او دقیقاً به دنبال پاسخ همین سؤال بود. او می‌گفت که می‌خواهد بفهمد که آیا فرد شادتر در یک زوج به پایین کشیده می‌شود یا اینکه فرد ناراحت بالا کشیده می شد.

او داده‌های بیش از 20000 زوج آلمانی و هلندی را که به ترتیب 37 و 14 سال تحت مطالعه قرار گرفتند، بررسی کرد و تنها بر زوج‌هایی تمرکز کرد که در ابتدای روابطشان از نظر سلامتی متفاوت بودند. در هر مورد اگر یک نفر در شروع رابطه می گفت که از رفاه و رضایت زندگی بالاتری نسبت به دیگری برخوردار است، در طول زمان با کاهش در رفاه خود مواجه می‌شد. ممکن است فردی که بهزیستی کمتری دارد افزایش اندکی در شادی داشته باشد، اما اغلب طرف ناشاد یک رابطه نیست که اوضاعش بهتر می‌شود بلکه طرف شاد است که اوضاعش بدتر می‌شود و افتی که شخص راضی تجربه کرد همیشه بیشتر از هر پیشرفتی در فرد ناراضی بود.

استاوروا می‌گوید که این یافته‌ها احتمالاً از انواع تعاملاتی که زوج‌ها در طول زمان دارند ناشی می‌شود. شما اتفاقات روزتان و احساستان را با شریک زندگیتان در میان می‌گذارید. اگر یک نفر همیشه منفی باشد، می‌تواند خلق و احوال دیگری را پایین بکشد. در مطالعه‌ای دیگر، زمانی که محققان زوج‌ها را طی چند هفته دنبال کردند، دریافتند که احساسات منفی در مقایسه با احساسات مثبت بیشتر منتقل می‌شوند و وقتی یکی غمگین است بیشتر ممکن است که طرف دیگر رابطه هم غمگین شود تا برعکش آن.

داربی ساکسبی، روانشناس بالینی و استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی می‌گوید: «این ایده که ما از افرادی که وقت خود را با آنها می‌گذرانیم تاثیر می‌گیریم برای درک اینکه چگونه روابط سلامت و تندرستی را در طول عمر خود ایجاد کنیم مهم و موثر است.

این یافته‌ها لزوماً به این معنی نیست که باید از افرادی که کمی ناراضی به نظر می‌رسند دوری کنید. نیازی نیست شریکی پیدا کنید که همیشه فوق‌العاده شاد باشد، یا در مورد این که ممکن است خلق دیگران را پایین بیاورید احساس نگرانی کنید. ساکسبی می‌گوید: «من مایل نیستم بگویم با کسی که خلق پایینی دارد دوست نشوید، زوج‌ها می‌توانند به یکدیگر کمک کنند تا به حالت اولیه بازگردند یا می‌توانند احوال یکدیگر را بالا بکشند و اوضاع یک دیگر را بهتر کنند.»

تأثیر متقابل روابط بلندمدت و رفاه پیچیده‌تر از این یک عامل است. تعداد زیادی از پژوهش‌های طولی نشان می‌دهد که روابط نزدیک باعث می‌شود افراد در طول عمر سالم‌تر شوند. اگر ما دائماً تحت تأثیر شرکای کمتر شادمان قرار می‌گرفتیم، در آن صورت زندگی می‌توانست بسیار سخت‌تر از این‌ها باشد.

ساکسبی که به عنوان زوج درمانگر آموزش دیده است، می‌گوید روشی که زوج‌ها بر خلق و خوی یکدیگر تأثیر می‌گذارند می‌تواند متفاوت باشد. اگر یکی از طرفین ارتباط هر روز با ناراحتی از سر کار به خانه برگردد، استرس سمی در محل زندگی زوج بروز پیدا خواهد شد: فرد دیگر به حالت عاطفی منفی کشیده می‌شود. اما اگر یک زن و شوهر پویایی عاطفی سالمی داشته باشند، یکی از طرفین می‌تواند به آرام کردن دیگری کمک کند و می‌توانند با هم تنظیم کنند. او می‌گوید: «زوج‌ها می‌توانند به یکدیگر کمک کنند تا به حالت اولیه بازگردند، یا می‌توانند یکدیگر را فراتر از خط اولیه سوق دهند.»

شادی تنها چیزی نیست که در روابط مهم است. به عنوان مثال، والدین معمولاً زمانی که با فرزندان خود هستند، خلق و خوی ضعیف و سلامتی ضعیفی را گزارش می‌کنند، اما وقتی از آنها می‌پرسید که آیا از بچه‌دار شدن خوشحال هستند یا خیر، آنها همچنان می‌گویند: بله! ساکسبی گفت: «حال و هوای لحظه‌ای شما تنها نشانه‌ای برای سلامتی شماست.»

استاوروا می‌گوید که علیرغم اینکه یافته‌های تیمش غمگین به نظر می‌رسد، او نمی‌تواند در مورد اینکه آیا این همگرایی همیشه چیز بدی است یا خیر، حتی زمانی که سلامت یکی از طرفین کاهش می‌یابد، اظهار نظر کند. داشتن صفات یا رفتارهای مشابه با شریک زندگی خود می‌تواند به ثبات بیشتر رابطه منجر شود. زمانی که افراد در سال اول ازدواج خود شکاف رضایت بالایی داشته باشند، احتمال طلاق دیرتر آنها را افزایش می‌دهد.

مجبور نیستید با شخصی قرار بگذارید که همیشه می‌درخشد و خلق بسیار خوبی دارد، اما باید توجه داشته باشید که احتمالاً به مرور زمان احوالات کسی که با او دوستی می‌کنید روی شما تأثیر خواهد گذاشت. استاوروا می‌گوید که شما با هم دنیا را با فراز و نشیب‌هایش معنا می‌کنید. احتمالاً داشتن همسری با خلق و خوی انعطاف پذیر برای کیفیت زندگی اهمیت بیشتری دارد.

ساکسبی هم معتقد است: «این زیاده‌خواهی نیست، آیا هرگز تندرستی را تجربه نمی‌کنید یا با ناامیدی مواجه نمی‌شوید. همه ما روزهای بد و روزهای خوب داریم، اما مهم است بدانیم که ما از آدم‌های نزدیک خودمان تاثیر می‌پذیریم و مهم است که بدانیم چگونه باید این اوضاع را مدیریت کنیم و به سمت بهبود وضعیت گام برداریم».