نكاتی برای والدين و مراقبان كودكان در زمان بحران و جنگ دکتر سعید شاه‌زیدی، روان‌‌پزشک بیان کرده است.

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، رويدادهای جاری اغلب برای كودكان نامشخص است، اما صحبت كردن با آنها می‌تواند به آنها كمك كند احساس امنيت بيشتری داشته باشند.
اگرچه ممكن است فكر كنيد آنها برای درك آنچه اتفاق می‌افتد بسيار كوچك هستند، حتی كودكان بسيار كوچك نيز می‌توانند رويدادهای ترسناك را از اخبار يا گفتگوهایی كه می‌شنوند جذب كنند. ممكن است تعجب كنيد كه چگونه می‌توانيد در زمان بحران و جنگ به آنها آموزش دهيد و به آنها اطمينان دهيد. خبر خوب اين است كه بسياری از كودكان مقدار مشخصی از توانايی‌های طبيعی برای‌گذر از رويدادهای بد را دارند. خبر بهتر اين است كه می‌توان مهارت‌های تاب‌آوری را به كودكان آموزش داد – توانایی سازگاری خوب در مواجهه با ناملايمات، تروما، تراژدی، تهديدها يا حتی منابع مهم استرس.

چه نكاتی می‌تواند به شما در آموزش تاب‌آوری به فرزندانتان كمك كند؟ همانطور كه از اين نكات استفاده می‌كنيد، به خاطر داشته باشيد كه سفر هر كودك در مسير تاب‌آوری متفاوت خواهد بود و دانش خودتان از فرزندتان شما را راهنمايی می‌كند.

با فرزندان خود صحبت كنيد.
 
وقتي سؤالاتی دارند، صادقانه اما ساده و با اطمينان به آنها پاسخ دهيد. از آنها بپرسيد كه فكر می‌كنند چه اتفاقی خواهد افتاد،و به پاسخ‌های آنها گوش دهيد. برای سؤالاتی كه ممكن است پاسخ به آنها دشوار باشد، آماده باشيد، مانند "چرا آنها از ما متنفرند؟" و "آيا قراره بمیریم؟"

از خانواده خود مانند يك پوشش امنيتی برای فرزندان خود استفاده كنيد.
مطمئن شويد كه فرزندانتان وقت زيادی برای خانواده داشته باشند. زمان بيشتری را با فرزندان خود به بازی كردن، خواندن برای آنها يا فقط نگه داشتن آنها بگذرانيد.

تعداد دفعات تماشای اخبار را برای فرزندانتان را در این برهه محدود كنيد. 

در شرایط پوشش اخبار جنگ و بحران توسط رسانه‌ها، تلويزيون يا راديو را خاموش كنيد. لازم نيست آنچه را كه در دنيا اتفاق می‌افتد از فرزندانتان پنهان كنيد، اما نبايد آنها را در معرض داستانهای دائمی درباره جنگ قرار دهيد. روزنامه‌ها و مجلاتي را كه پوشش عكسی گسترده ای از جنگ يا جلدهای ترسناك دارند كنار بگذاريد.

يك روال را ترسيم كنيد و به آن پايبند باشيد. 
بچه های خردسال كارهای روزمره و مناسك را دوست دارند. زمان خواب زمانی است كه براي فرزندانتان می‌توانید داستان بخوانيد. هنگامی كه وضعيت جهانی ناپايدار است، ممكن است فرزند شما كمتر بتواند تغييرات را در خانه تحمل كند.

حتما مراقب خودتان باشید . 
فرزندان شما چهره شما را می‌خوانند، اگر چهره شما منعكس كننده استرس و ترسی باشد كه ممكن است در این زمان احساس كنيد، آن‌ها متوجه آن خواهند شد. بسياري از مردم متوجه می‌شوند كه روی آوردن به يك قدرت برتر، مثل خداوند می‌تواند كمك كند. «مراقب خودت باش تا بتونی از بچه‌هایت مراقبت كنی.»
از بازی برای كمك به كودكان خود برای بيان ترس‌های خود در مورد آنچه اتفاق می‌افتد استفاده كنيد. 
آنها را تشويق كنيد تا از هنر يا بازی‌های وانمودی استفاده كنند تا آنچه را كه ممكن است قادر به بيان كلمات نباشند بيان كنند.

به فرزندان خود بگوييد كه حالشان خوب خواهد شد. 
به آنها اطمينان دهيد كه محافظت خواهند شد. يك برنامه اضطراری برای خانواده داشته باشيد و هر قسمتی از آن را كه فكر می كنيد فرزندانتان می توانند درك كنند به اشتراك بگذاريد. مثلاً اگر اتفاقی بيفتد، ممكن است به آنها بگوييد كه خانه « امن» است، اما خانه فلانی مكان امن ديگری است كه می‌توانند از آن استفاده كنند.
مراقب علائم ترس و اضطراب فرزندان خود باشيد كه ممكن است نتوانند در كلمات بيان كنند. 
آيا فرزندان شما بيش از حد معمول به آغوش گرفتن و بوسيدن نياز دارند؟ آيا فرزندان شما بعد از اينكه فكر ميكنيد از اين رفتار بزرگتر شده اند شروع به خيس كردن تخت يا مكيدن شست خود كرده اند؟ آنها ممكن است فشار ناشی از آنچه در دنيای اطرافشان می گذرد را احساس كنند.يك روانشناس یا رواندرمانگر کودک  می تواند كمك كند. 

از فرزندان خود كمك بگيريد
 
فقط به اين دليل كه فرزندان شما بسيار كوچك هستند، به اين معنی نيست كه نمي توانند كارهاي مناسب سنشان را انجام دهند، حتی اگر اين كار خیلی ساده و جزئی باشد. اگر فرزندان شما بدانند كه نقشی دارند و می توانند كمك كنند، احساس كنترل و اعتماد به نفس بيشتری خواهند كرد.
همه چيز را در يك ديدگاه مثبت برای فرزندان خود قرار دهيد. 
فرزندان شما آنقدر در محیط نبوده اند كه بدانند همه چيز می تواند تغيير كند و جنگ ها پايان می يابد. اما آنها ممكن است قبلا چيز بد يا ترسناكی را تجربه كرده و بر آن غلبه كرده اند و شما می توانيد به زمانی كه قبلاً جرات داشته اند، اشاره كنيد.

وقتي در مورد زمان های بد صحبت می كنيد، مطمئن شويد كه در مورد زمان های خوب در آينده نيز صحبت می كنيد.

تاب آوری يك سفر است
شما می توانيد تاب آوری را به فرزندان خود بياموزيد. اما فقط به اين دليل كه فرزندان شما تاب آوری را ياد می گيرند به اين معنی نيست كه روزهای بدی نخواهند داشت. زمانهای بد آزاردهنده است و فرزندان شما اوقاتی خواهند داشت كه خوشحال نيستند. تاب آوری يك سفر است و هر كودكی در طول مسير زمان خود را ميگذراند، همانطور كه هر كودك در زمان خود راه ميرفت يا صحبت ميكرد. فرزند شما ممكن است از برخي از اين استراتژی های تاب آوری بهره مند شود، در حالی كه ساير كودكان ممكن است از استراتژی های ديگر بهره مند شوند. مهارتهای تاب آوری كه در این زمان به فرزندان خود آموزش ميدهيد، حتی بعدا نيز برای آنها مفيد خواهد بود و مهارتهای خوبی برای داشتن در زندگی روزمره هستند.
ممكن است احساس كنيد كه برای آموزش تاب آوری به فرزندتان به كمك نياز داريد. اگر احساس می كنيد گير كرده ايد يا خسته هستيد و نمی توانيد از نكات ذكر شده در بالا استفاده كنيد، ممكن است بخواهيد با فردی كه می تواند كمك كند صحبت كنيد، مانند يك روانشناس يا ساير متخصصان سلامت روان. مراجعه به كسی برای راهنمايی ممكن است به شما كمك كند تا به فرزندتان كمك كنيد تا انعطاف پذيری و تاب آوری خود را تقويت كنید.