پروژه ایرانی - حراج شاهکاری که از ایستگاه اتوبوس سر درآورد

یکی از شاهکارهای نقاشی «تیسین»‌ که توسط سربازان «ناپلئون» غارت شد و زمانی در یک اتوبوس پیدا شده بود به زودی به مزایده گذاشته می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، یک نقاشی کوچک اثر «تیتزیانو وچلی» نقاش پرآوازه ایتالیایی ملقب به «تیسین»‌ درحالی ماه میلادی آینده در «کریستیز» لندن به مزایده گذاشته می‌شود که انتظار می‌رود، رکورد جدیدی را برای فروش این آثار این هنرمند به ثبت برساند.

«آرت‌نت»‌ نوشت، در حراج آثار «استادان قدیم نقاشی» که در دوم جولای برگزار می‌شود، یک نقاشی نیم متری به نام «فراز به مصر» نیز ارائه خواهد شد. کارشناسان ارزش این اثر را بین ۱۵ الی ۲۵ میلیون پوند (معادل ۱۹.۱ الی ۳۱.۹ میلیون دلار) برآورد کرده‌اند.

در صورتی که این نقاشی به قیمتی بیش از کف ارزش برآوردشده فروخته شود،‌ رکورد گران‌ترین اثر فروخته‌شده این هنرمند شکسته می‌شود. این رکورد در حال حاضر به نقاشی تعلق دارد که در سال ۲۰۱۱ در حراجی ساتبیز نیویورک به قیمت ۱۶.۹ میلیون دلار فروخته شد.

گمان می‌رود «تیسین»‌ نقاشی «فراز به مصر» را در دوران نوجوانی خلق کرده است. در آن زمان، ونیز یکی از ثروتمندترین شهرهای جهان و به عنوان قطبی برای تجارت رنگ و پارچه شناخته می‌شد و در آن امکان استفاده از رنگ‌های متنوع و باکیفیت وارداتی برای هنرمندان فراهم بود.

تاریخچه پرفراز و نشیب این نقاشی از مجموعه «بارتولومئو دلا نیو»، تاجر ونیزی ادویه شناخته می‌شود که برای در اختیار داشتن بیش از ۲۳۰ نقاشی شناخته می‌شد. این نقاشی بعدها بین «لئوپولد ویلم اتریش»، «کارل ششم» امپراتور روم، «ماریا ترزا» ملکهٔ مجارستان، کرواسی، بوهم، ایتالیا، لهستان، فرمانروای روم و آلمان، «یوزف دوم» امپراتور روم دست به دست شد، تا اینکه توسط سربازان «ناپلئون» برای اضافه شدن به «موزه ناپلئون»‌ غارت شد.

این نقاشی در سال ۱۸۷۸ در ازای ۳۵۰ سکه گینی در حراجی کریستیز فروخته شد. نوادگان کسی که در سال ۱۸۷۸ این نقاشی را خریداری کرد، اکنون این شاهکار را به مزایده گذاشته‌اند.

این نقاشی در سال ۱۹۹۵ از عمارتی که در آن نگهداری می‌شد، ربوده شد. این نقاشی هفت سال بعد در یک کیسه خرید در یک ایستگاه اتوبوس پیدا شد.

پس از درگذشت «جورجونه» در سال ۱۵۱۰ میلادی و «جیووانی بلینی»‌ در سال ۱۵۱۶ میلادی، «تیسین»‌ پرچم‌دار سبک ونیزی بود. با این حال «تیسین»‌ نیز کم‌کم از سبک آموزگاران خود فاصله گرفت تا به بینش هنری خود نزدیک شود و در نهایت همچون «میکل‌آنژ» به موفقیت دست ‌پیدا کرد.