گادامر در «اهمیت امر زیبا در زمانه ما» که ماندگارترین مواجهه او در زمینه زیبایی‌شناسی فلسفی است، به چالش‌هایی که هنر مدرن برای فهم رایج از هنر ایجاد می‌کنند، تمرکز می‌کند و به درک خواننده از آن را احیا می‌کند.

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، هانس گئورگ گادامر، فیلسوف و نظریه‌پرداز آلمانی، در این نوشتار اهمیت مفاهیمی مانند بازی، نماد و عید برای درک ما از هنر معاصر را نشان می‌دهد و از این طریق هنر مدرن را به عنوان تداوم سنت غربی اثبات می‌کند. نوشتار این کتاب «فنی» نیست و به راحتی برای دانشجویان و خوانندگان علاقه‌مند قابل فهم است. این کتاب همچنین دریافتی کلی از اندیشه گادامر را در اختیار خواننده قرار می‌دهد.
 
فریدا فرنودفر مترجم کتاب در مقدمه‌ای روشنگر برای این کتاب نوشته است: بـرای هریک از مـاچـه‌بسـا پیش آمده باشد که در بـرابـر نقاشی یـا مجسمه‌ای انتزاعی بایستیم و بـا دیدن آن بی‌درنگ از خودمان بپرسیم: «معنای ایـن اثر چه می‌تواند باشد؟ این اثر چـه می‌خواهد به ما بگوید؟» معمولاً  پاسخ درخوری برای این پرسش‌ها نمی‌یابیم، و حتی شاید دچار چنان نومیدی و سرخوردگی‌ای در فهم شویم که ایـن پرسش رادیکال را به میان آوریم: «آیـا این بـه‌راستی اثـر هنـری اسـت؟» هانس گئورگ گادامـر، در این نـوشتار ژرف، می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهـد.
 
گادامر در این اثر که مجموعه سخنرانی‌های او در دانشگاه سالزبورگ در سال 1974 است، باقائل شـدن مشروعیت جدید برای هنر معاصر، می‌کوشد تا  کارکرد و معنای هنر معاصر را با توسل به پویاییِ تمدنی که آن را به وجود آورده است‌، برای ما روشن کند.
 
بیشتر بخوانید:
آنچه همیشه می‌خواستید درباره‌ی پست‌مدرنیسم بدانید اما می‌ترسیدید از نابوکوف بپرسید!
«تکنوفئودالیسم» یا چگونه انسان مدرن رعیت فناوری‌های بزرگ شد


نشر بیدگل که این اثر را منتشر کرده، در معرفی آن نوشته است: «با بروز تحولاتی در هنر مدرن، همچون ظهور فرم‌های انتزاعی در نقاشی یا رواج موسیقی آتونال، نظریۀ گسست کامل هنر مدرن از هنر سنتی مغرب‌زمین بر سر زبان‌ها افتاد و محملی شد برای طرح مباحثی نظیر «تعلق‌داشتن هنر به گذشته» و چه‌بسا افراطی‌تر از آن «پایان یا مرگ هنر». در چنین فضای فکری‏ای، هانس گئورگ گادامر، فیلسوف برجستۀ آلمانی، در این جستار عمیق، که از مهم‌ترین نوشته‌های او در باب هنر است، با محور قراردادن ایدۀ «مشروعیت هنر مدرن» استدلال می‏کند که میان هنر گذشته و هنر مدرن پیوستگی هستی‌شناسانۀ عمیقی وجود دارد.
 


او در تأیید دیدگاهش به تحلیل مبانی انسان‌شناختی تجربۀ هنری و زیبایی‏شناختی، یعنی «بازی،‌ نماد و عید»، می‌پردازد و به این ترتیب راه را برای تعریف جامع‌تری از مفهوم هنر هموار ‌می‏سازد. به باور گادامر، حفظ آنچه تنها به‌صورت گذرا وجود دارد، و تبدیل آن به نوعی دیرند، رسالت هنرِ امروز، هنر دیروز و هنر همۀ زمان‌هاست. ما در مقام مخاطب هنر باید بیاموزیم که به اثر هنری درست بنگریم، به آن گوش فرادهیم، آن را رمزگشایی کنیم و بخوانیم. تنها در این صورت است که اثر هنری، خواه سنتی باشد خواه مدرن، با ما سخن می‌گوید و  از ما می‌خواهد که در آن درنگ کنیم».
 
این کتاب کوچک اما پربار، می‌کوشد افقی را بگشاید که در آن گسست هنر مدرن از سنت، و تداوم سنت در هنر مدرن را همزمان نشان دهد. گادامر برای این‌کار به تحلیل مبانی انسان‌شناختی تجربه‌ی هنر و زیبایی‌شناسی یعنی«بازی، نماد و عید» می‌پردازد و معتقد است که این سه مفهوم نقشی اولیه در حیات بشری ایفا می‌کنند و اشتراکات زیاد با تجربه هنری دارند و آنچه این کتاب را خواندنی می‌کند، نگاه متفاوت گادامر و پاسخ او به پرسش از زیبایی در هنر مدرن است. او هنر مدرن را امتداد سنت‌های هنری غربی می‌داند که از آن بهره‌ گرفته و در آن ریشه دارد.
 
«اهمیت امر زیبا در زمانه ما» با عنوان فرعی «هنر به مثابه بازی، نماد و عید» با فارسی فریدا (فریده) فرنودفر، اخیراً توسط نشر بیدگل در ۱۲۱ صفحه پالتویی و با قیمت 148 هزار تومان در دسترس علاقه‌مندان فلسفه، هنر و زیبایی‌شناسی قرار گرفته است.