«افطار» و «تذهیب» در یونسکو ثبت جهانی شدند.

به گزارش پروژه ایران، هجدهمین جلسه کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس از روز دوشنبه ۱۳ آذرماه در تفریحگاه Cresta Mowana در شهر کاسان، جمهوری بوتسوانا در حال برگزاری است.

ایران در این دوره از اجلاس سه پرونده مشارکتی «افطار و مراسم اجتماعی-فرهنگی آن» (مشترک با آذربایجان، ترکیه و ازبکستان)، هنر تذهیب (مشترک با آذربایجان، تاجیکستان، ترکیه و ازبکستان) و جشن سده (مشترک با تاجیکستان) را برای ثبت در فهرست میراث ناملموس ارائه کرد،‌ که پرونده تذهیب پیش از افطار رأی اعضای این کمیته را برای ثبت جهانی گرفت.

در معرفی پرونده افطار آمده است: «در همه کشورهایی که در این پرونده عضو هستند، افطار توسط افرادی از هر گروه سنی، جنسیتی، متعلق به پیشینه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و آموزشی که اسلام را به عنوان دین خود می‌شناسند و این عنصر را به عنوان دین خود می‌شناسند، اجرا و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. افطار در واقع بخش جدایی‌ناپذیر از فرهنگ و هویت آنهاست، چه آنهایی که روزه می‌گیرند و چه افرادی که روزه نمی‌گیرند.

مسلمانان در نهمین ماه قمری از صبح تا غروب از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کنند. آداب افطار در پایان هر روز انجام می‌شود و در جوامع مسلمان سعادت و شادی را پس از روزی سخت به ارمغان می‌آورد.»

ایران در هفدهمین کمیته بین‌دولی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس که در شهر ریاض برگزار شد، از عربستان نیز دعوت کرده بود به پرونده افطار بپیوندند.

ایران تا کنون ۲۲ اثر را در فهرست میراث ناملموس یونسکو ثبت کرده است. مهارت سنتی قالی‌بافی در کاشان، ردیف‌ موسیقی ایرانی، تعزیه، موسیقی بخشی‌های خراسان، نقالی و داستان‌سرایی نمایشی در ایران، نوروز، هنر ساختن و نواختن کمانچه، آیین‌های پهلوانی یا زورخانه‌ای، مهارت ساخت و نواختن دوتار، دانش ساخت لنج، فرهنگ پخت و تقسیم نان لواش، قالی‌شویان، مهارت‌های سنتی قالی‌بافی در فارس، چوگان، نگارگری ایرانی، آیین زیارت کلیسای تادئوس، برنامه ملی پاسداری از هنر خوشنویسی، یلدا/چله، هنر ساختن و نواختن عود، هنر سوزن‌دوزی ترکمن و پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم برای بافندگی و هنر تذهیب به نام ایران و یا مشترک با کشورهای دیگر در یونسکو ثبت شده است.

پرونده افطار به همراه هنر تذهیب بهار سال ۱۴۰۱ برای بررسی در این دور از کمیته میراث ناملموس یونسکو فرستاده شده بود. این آیین و فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی وابسته به آن با شماره ۲۵۵۱ در تاریخ ۲۸ دی ۱۴۰۰ ثبت ملی شده است.